W języku hiszpańskim Palo Santo (Bursera Graveolens) oznacza Święte Drzewo, rośnie obficie w Ameryce Południowej i jest używane od wieków przez szamanów podczas rytualnych modlitw, ceremonii i podczas leczenia, ma właściwości metafizyczne i oczyszczające z negatywnej energii, a pierwsze wzmianki w przekazach pochodzą z czasów plemienia Inków. Ludność Ameryki Południowej wierzy, że oczyszczanie się dymem z Palo Santo sprzyja dobremu życiu, przynosi szczęście i przyciąga życiowe okazje. Legenda głosi, że gdy świat zamieszkiwała garstka ludzi, najcnotliwszy z nich – Cosakait – zakochał się w pewnej dziewczynie, która niestety nie odwzajemniła jego uczuć. Załamany mężczyzna wpadł w chorobę, która z kolei doprowadziła go na łoże śmierci. Zanim odszedł obiecał, że zawsze będzie blisko dziewczyny, którą kochał. Cosakait powiedział, że będzie dekorował jej głowę kwiatami, odganiał insekty, będzie także zamieniał wodę, którą dotknie ustami, aby miała słodki smak. Na miejscu jego pochówku rosło drzewo, miało ono delikatny zapach, a gdy paliło się je, wydzielało intensywniejszy aromat. Legenda głosi, że to było właśnie Palo Santo – symbol miłości oraz tęsknoty za niespełnioną miłością. Plemię Tobas uznało drzewo za święte.
